Al 10 jaar blij, bij Noordtij

Door: Daan Borjeson20 maart 2018

Maart 2018, een heerlijke bak koffie op kantoor, het is maandag. Ongelooflijk maar we zijn alle drie aanwezig. Haast een unicum tegenwoordig. Terwijl we elkaar bijpraten over alles wat vorige week en dit weekend is gebeurd, race ik achter mijn beeldscherm de digitale snelweg over om mijn LinkedIn profiel bij te werken. En dan ineens valt het op. Ik ben 10 jaar in dienst. Althans, het valt Jaap op die toevallig met een bakje koffie meekijkt op mijn scherm. ’10 jaar alweer, een mijlpaal’, bedenk ik me. Gebak en champagne waren vlot gehaald.

Met een kale kin
Ik weet nog goed dat ik in maart 2008 begon. Jong, met een kale kin, het schuim nog achter mijn oren en zonder enige echte praktijkervaring in het communicatievak. Althans niet anders dan wat ik op school had geleerd en in mijn baantjes tijdens en na mijn studie. Maar nu eindelijk toch! Een echte baan. Blijer kon je me niet maken. Die eerste werkdag startte ik als een jonge kwispelende overactieve Golden Retriever die voor het eerst naar buiten mag.

De eerste stapjes
Vol enthousiasme begon ik aan een van mijn eerste klussen. Een Dorpendag in Raerd samen met Noordpeil en Doarpswurk. Niet makkelijk! Nog nooit had ik me bezig gehouden met draaiboeken, het opzetten en uitwerken van een dag vullend programma, contact met leveranciers, de catering, uitnodigingen schrijven, sprekers bellen en bijpraten, overleggen, etc. Het waren mijn eerste stapjes in de wereld van het communicatievak. Gelukkig hadden mijn collega’s geduld. Jaap hield me goed in de gaten, had voortgangsgesprekjes met me en oud-collega Saskia ondersteunde me in de uitvoering. In de voorbereiding naar de dorpendag ging het op een ochtend mis. Ziekenhuis in, longfoto en ja hoor een klaplong. In mijn beginperiode lag ik er al meteen een paar weken uit. Verschrikkelijk vond ik het, maar het was niet anders. Saskia nam mijn taken over en toen ik uiteindelijk weer terug kwam kon ik gelukkig wel naar de dorpendag zelf toe. Het was een mooie eerste opdracht, waar ik merkte dat ik nog heel veel moest leren.

Ervaring komt met de jaren
De jaren erna werkte ik aan tal van opdrachten voor verschillende opdrachtgevers. Het promoten van groengas voor auto’s, projectcoördinatie voor het programma Leren voor Duurzame Ontwikkeling (later DuurzaamDoor), het schrijven van teksten voor het JM Fonds, het organiseren en uitvoeren van de DNA Drenthe Dag, het schrijven van een duurzaamheidsvisie voor de ANNO-gemeenten in Fryslân. Kortom veel opdrachten waarin ik mezelf verder kon ontwikkelen. Mijn ervaring groeide net als mijn liefde voor het vak. In 2012 werd ik voor het eerst vader. Een nieuwe fase. De 31 jarige, nu werkend bij een echt bureau, maar de nog steeds feestende en beestende Daan werd volwassen. De kin minder glad, de kop een stukje kaler en grijzer en de verantwoordelijkheden groter.

De groene man
In 2013 krijg ik twee grote nieuwe klussen. Jaap had in opdracht van de provincie Drenthe een communicatieplan voor de biobased ontwikkelingen in Drenthe geschreven. Datzelfde jaar besloot de provincie dat we dit plan ook mochten gaan uitvoeren. Ik werd naar voren geschoven. Datzelfde jaar werden we ook door (nu) NHL Stenden benaderd of we wellicht de communicatie op wilden pakken voor het nieuwe initiatief Green PAC. Een samenwerking tussen NHL Stenden uit Emmen en Windesheim uit Zwolle op het gebied van toegepast onderzoek rond kunststoffen. En zo was de cirkel rond. Ik werkte voor de provincie Drenthe en gemeente Emmen aan communicatie over groene chemie en agro, met nadruk op kunststof composieten, vezels en garens. En bij Green PAC staat de samenwerking centraal tussen toegepast onderzoek naar kunststoffen en het bedrijfsleven.
In de jaren daarna werkte ik met veel plezier en energie de communicatie voor beide opdrachtgevers verder uit. Zichtbaarheid en herkenbaarheid zijn de belangrijkste pijlers in van het werk. En hoe dat nou beter te doen dan in een groen pak. Zo werd ik Daan: de groene man!

Op naar de volgende
De afgelopen tien jaar zijn voorbij gevlogen. In 2008 begon ik jong, leergierig en onervaren. Anno 2018 ben ik uitgegroeid tot ervaren communicatieadviseur die zelfstandig klussen draait. Ik heb heel veel geleerd, heb veel mooie opdrachten mogen uitvoeren en doe dat nog steeds. Kijk ik nu 10 jaar later terug naar hoe het begon dan zie ik een duidelijke groei. Het broekje uit 2008 is volwassen geworden, zowel in zijn leven als zijn vak. Ik werk nog steeds met veel plezier bij Noordtij, voel me gezegend en mag elke dag weer aan de slag met leuke opdrachten in een prettige en fijne werkomgeving. En tja die kin, die is inmiddels al lang niet meer kaal.

Terug naar overzicht