Het woord ‘tijd’ is de afgelopen dagen nogal eens uit m´n mond gekomen. Niet alleen omdat de tijd mij tussen de vingers door glipt, maar volgens mij bij bijna iedereen die ik spreek. Druk en drukte horen er kennelijk onlosmakelijk bij, in deze tijd van het jaar. De grap is dat het laatste kwartaal voor mijn gevoel nog maar net begonnen is, terwijl mensen om me heen al aan de gang zijn het jaar af te ronden. En of we dus maar even tempo willen maken met z’n allen.

Ik heb deze week één simpele afspraak met mezelf gemaakt: ik laat me niet gek maken.

En daar ga ik me aan houden, om te beginnen met een week vrij. Dit blog is mijn laatste actie van vandaag. Alhoewel, ik maak nog even m’n agenda voor november op orde. Die ziet er super uit. ‘Super’ als in ´goed gevuld met mooi dingen´.

Wat zoal? Met Tûmba in gesprek over m’n rol tijdens hun Fairtrade-congres in Heerenveen, met de provincie Overijssel over het debat met ondernemers tijdens de Dag van de Duurzaamheid, met de NOM over de conferentie rond Veiligheid, Gezondheid en Milieu, met Atelier Mooi Drenthe over De Dag van de Ruimtelijke Kwaliteit, met Natuurmonumenten over het Mantingerveld en met de provincie Groningen over NEND. Onder andere.

Tja, dat wordt gewoon weer een geval van tijd te kort, dat voel ik zo al aan. En dus nu eerst even niks, behalve flink ontspannen op de juiste plaats. Lekker naar het Paterswoldse Meer, een goede fles whisky en een prettig boek. Ik lees nu de Sage van het Grensland, van Liliane Bodoc. Prachtig verhaal waarvoor deze Zuid-Amerikaanse schrijfster alle tijd neemt. Fantasy die zich ook laat lezen als een geschiedenis van Zuid Amerika vanaf de komst van de Spanjaarden.

Heerlijk leesvoer. Ik moet nu weg!